بررسی و تحلیل اشارات در دیوان سعدی

این پایان نامه حاصل پژوهش در یکی از ابعاد شعر سعدی یعنی اشارات و آداب و رسوم می باشد. سعدی که یکی از ستارگان کم نظیر آسمان ادب است در دیوان سرشار از معرفت خود سعی بر آن داشته که به باورهاو آداب و رسوم زمان خود و دیگر اقوامی که با زندگی آنها آشنا بوده یا در موردشان اطلاعات داشته اشاره کند و همه جا پیام اخلاقی خود را با چاشنی تجربه و بیان رسا و فن اشاره به مخاطب برساند. دامنه وسیع اشارات در کلیات سعدی و موضوعات و عناوین مختلفی که او بدانها اشاره داشته در خور تأمل و بررسی زیادی است چرا که نگاه او به عناصر طبیعی و مفاهیم انتزاعی موجب شده که به تمام مسائل مهم در باورها و نگاه طبقات مختلف مردم همچنین آداب و رسومی که شناسنامه فرهنگ مردم روزگاران گذشته است نگاهی شاعرانه داشته باشد و پیام خود را با بهره گیری از زبان توانای خود به زیباترین وجه به مخاطب منتقل کند. اشارات غنایی و قرآنی سعدی با توجه به بسامد واژگانی که او بدانها اشاره داشته در کنار آداب و رسومی که از طبقات مختلف اجتماع نقل کرده است نشان دهنده میل درونی او به شاد زیستن و گرایش او به تعامل با دیگران و نقل آداب و باورهای مردم است و او را به شاعری بین المللی تبدیل کرده است که همگان می توانند با او ارتباط برقرار کنند و از سخن سهل و ممتنع اش بهره ببرند. این پژوهش در سه فصل تهیه و تنظیم شده است. فصل اول: کلیات که شامل تبیین مسئله و اهداف تحقیق است. فصل دوم: بدنه اصلی این پژوهش است که اشارت و آداب و رسوم را در بر می گیرد. کلمات کلیدی: سعدی، اشارات و آداب و رسوم. فصل سوم: نتیجه گیری